Saturday, March 2, 2013

To save, or not to save a marriage

Dear YES Love Talk,


Good evening to all the listeners of this program. Itago n'yo na lamang po ako da pangalang "CHLOE"

My story starts with this thought: “I used to believe that true love never dies.” I’ve experienced being love so deeply and intensely. I firmly believed that was going to last forever.”

Kasal na ako for almost 10 years sa lalaking pinakamamahal ko… the man of my dreams. Mabait siya, matalino, God fearing at guwapo. He showered me with so much love and affection at alam kong ‘pag siya ang kasama ko, I feel so secure and confident na wala na talagang makakapag-hiway pa sa amin. I feel so blessed na masasabi kong meron kaming perfect relationship. Minsan nga kahit sa pagtulog namin ay magkahawak pa ang mga kamay namin. We prayed and laughed together and we considered each other as best friends. Madalas nga lagi niyang sinasabi na magkasama kami hanggang sa pagtanda. Hindi nya nakakalimutan bawat monthsaries and anniversaries namin na palaging with fresh flowers, chocolates, cards and gifts specially during special occasions.

Our text messages almost always ended with “I love you”s.

Sa mga taon ng aming pagsasama, ni wala kaming naging problema, hindi nya ako sinisigawan, sinasaktan, at wala man lang kaming pinag-aawayan. Kumbaga, PERFECT na nga talaga .We both have stable jobs. I couldn’t ask for more, except for one thing: hindi ko siya mabibigyan ng anak. Lahat na po ginawa na namin.. my doctors told me i sufferred from “endometriosis”, one of the most common causes of infertility. Pero, sabi niya kahit na anong mangyari, mamahalin at mamahalin pa rin niya ako ‘til the end. Napagkasunduan namin na mag-aampon na lang kami legally.

Conversely, because it was only the two of us, I must admit I had the tendency to be overprotective of him, particularly his health. My world revolved around him. Being the self-confessed idealist that I am, I thought I was just being myself, determined and straightforward. Little did I know I was already pushing him away. And he was falling out of love.

It was in our ninth year, nang inamin niya sa akin that he was having an affair with another woman for almost one year na at magiging father in three months time. Di ba ang sakit? Natago nila ang kanilang relasyon ng one year sa akin. At ang pinakamasakit pa, he was already in love with the mother of his child and he wanted me to set him free. Nakita ko ang sarili ko na nagmamakaawa sa kanya to give another chance for our marriage, at humihingi pa ako ng sorry para sa lahat ng pagkukulang ko. Then one day, nagpaalam siya to go to his office… pero di na siya bumalik pa. Hindi ko alam kong ‘yun na ba ang huli naming pagkikita. I’ve waited for him every night and day and even until now, umaasa pa rin akong balikan niya ako.

 Akala natin hawak na natin ‘yung taong mahal natin lalo na kapag kasal na. Nagbabago din pala ang mga bagay. Hindi mo masisiguro o maangkin ang isang bagay kung siya mismo ay ayaw.

Mahalaga ba ang anak sa isang relasyon? What happened to our “perfect” relationship? Kailangan ko bang palayain siya at i-set aside ang marriage namin at huwag na ito i-save?

Sana ay may natutunan kayo sa kuwento ko. Hihintayin ko ang mga comments at suggestions n’yo.


Umaasa,

“CHLOE”

No comments:

Post a Comment