Pamilya o pag-ibig?

Dear YES Love Talk,

Isang pinagpalang gabi sa inyong lahat, lalo na sa magbabasa ng sulat ko. May mga panahon na naiisip ko na kaya ko ang mga bagay na ipinupukol sa akin ng buhay, na kakayanin kong solusyunan lahat ng mga problema ko. Pero ngayon ko napatunayan na hindi pala ganoon kadali ang lahat. Kaya dahil doon, sumulat ako sa inyo para humingi ng payo tungkol sa mga pinagdaraanan ko ngayon.

Itago n’yo na lang ako sa pangalang “DONALD”, 25 years old, at nagtatrabaho bilang staff ng isang hotel dito sa Boracay. Maraming nagsasabing dapat daw akong gayahin dahil napaka-masayahin ko daw na tao at napaka-sipag kong mag-trabaho. Pero hindi lang nila alam kung anong problemang kinakaharap ko sa ngayon.

Ako ang pangalawa sa aming walong magkakapatid. Ang mga magulang ko ay matatanda na at kung walang nagpapa-saka ay wala ding kinikita. Masuwerte na kung may kumukuha kay Inay na mag-laba o mag-linis o mag-luto sa kanila, o kung may magpapasok kay Itay bilang ekstra.

Minsan parang ako na rin ang panganay dahil ang kuya ko ay parang walang direksyon ang tatahaking matinong landas sa buhay. Wala pa namang pamilyang binubuhay pero dahil sa bisyo ay walang naiipon. Wala din namang masyadong naitutulong sa bahay kundi pasamain ang loob ng mga magulang namin.

Nasa elementarya at sekondarya ang iba ko pang mga kapatid. Dahil apat lang kami, kasama na ang pangatlo kong kapatid, na kumikita ng pera, medyo nahihirapan pa kami sa lahat ng mga gastusin sa bahay at sa pag-aaral ng mga kapatid ko.

Pero kahit na medyo mahirap, may pangarap din ako sa buhay. Sa edad kong ito, gusto ko na sanang humiwalay sa mga magulang at kapatid ko at bumuo ng sarili kong pamilya. Pero dahil din sa pamilya ko ay pinoproblema ko ngayon ang aking buhay pag-ibig.

May nobya ako sa ngayon, tawagin na lang natin siyang si “ROSE”, 23 years old, at nagtatrabaho din dito sa Boracay. Tatlong taon na kami sa aming relasyon. Mabait siya, maintindihin, responsible din, at katulad ko, gusto na din sana niyang bumuo na kami ng pamilya.

Alam niya ang kalagayan ng pamilya ko. Minsan kapag napag-uusapan namin ang tungkol sa pagkakaroon ng pamilya, madalas ay naiintindihan naman niya na malabo pa sa ngayon ang katuparan ng mga plano namin

Pero hindi din naiiwasan na may mga panahong nag-aaway kami dahil sa napupunta sa problema ng pamilya ko ang usapan. Kesyo daw kailangan ko nang gumawa ng desisyon para sa sarili ko, na hindi naman daw ako matutulungan ng pamilya ko kapag tumanda na ako. Kapag ganito na ang usapan namin, nagkakasamaan lang talaga kami ng loob.

Hindi ko man masabi sa kanya, pero aminado ako sa sarili ko na hindi ko pa kayang iwanan ang pamilya ko sa ganoong sitwasyon. Pero dahil nga din doon ay nahihirapan na rin ako sa sitwasyon namin ni Rose.

Minsan, nararamdaman kong hindi na ganoon ka-init ang pagmamahal niya sa akin. Parang may panlalamig, parang hindi na tulad ng dati noong nag-uumpisa pa lang kami. Pero kapag niyayakap niya ako at kinakausap, parang nakakalimutan ko agad ang mga pagdadalawang-isip ko sa relasyon namin. Kapag ganoon na, hindi ko na kayang kumprontahin siya o kausapin siya tungkol sa relasyon namin. Pero hindi din naman nawawala sa isipan ko na mag-dalawang isip sa takbo ng relasyon namin ngayon.

Hindi ko alam kung anong dapat kong isipin, pero hindi ko maiwasang matanong sa sarili ko, may mga pagkukulang ba ako sa nobya ko? Dapat ko ba siyang pagdudahan, o ang sarili ko ba ang dapat kong suriin?

Madalas, ako ang nilalapitan ng mga kaibigan ko para manghingi ng payo, na naibibigay ko naman sa kanila ng maayos. Pero kung ikaw na pala talaga ang nangangailangan ng tulong, ang hirap pala… Mahirap palang payuhan ang sarili mo. Kaya ngayon, ako naman ang humihingi ng tulong mula sa inyo. Sana ay mapayuhan n’yo ako tungkol sa problema ko.

Hanggang dito na lang ang aking sulat at maraming salamat sa pag-basa nito. Nawa ay mag-tagal pa ang programa ninyo.

Lubos na gumagalang,

“DONALD”

Pamilya o bagong pag-ibig?

January 12, 2013

Dear YES Love Talk,

Isang masaya at mapayapang gabi sa lahat ng tagapakinig ng programa ninyong ito, at sa inyong nagbabasa ng sulat ko.

Bago ang lahat, nagpapasalamat muna ako sa pagbigay ng oras sa aking kwento sa buhay na nangangailangan ng inyong payo.

Love Talk, tawagin n’yo na lang ako sa pangalang “LORA”, 33 years old, balo, at may dalawang anak na puro lalaki.

Siyam na taon na ang aking panganay at anim na taon ang bunso.

Halos limang taon ng namayapa ang aking asawa dahil sa isang aksidente, kaya ako na lamang ang nag-iisang nagtataguyod sa aming mga anak.

Maayos naman ang aking trabaho dahil sa nakapagtapos naman ako ng pag-aaral, pero kung gaano kaganda ng aking trabaho, ganoon din kagulo ng aking isip kung buhay pag-ibig ang pinag-uusapan.

Kahit ako kasi sa sarili ko ay hindi makapaniwala na sa edad kong ito at sa responsibilidad na naka-atang sa balikat ko ay magmamahal pa ako ulit.

Love Talk, may kasintahan ako, si “GEORGE”, 42 years old at empleyado ng gobyerno. Kabilang kasi siya sa hanay ng mga “men in uniform” ng ating bansa.

May tatlong anak din si George sa long time partner niya, dalawang lalaki at isang babae.

Pero ang mga bata ay nasa babae ngayon at malalaki na rin.

Nakipaghiwalay daw siya sa kanyang dating partner dahil nang ma-assign ito sa malayong lugar ay nagloko ang babae.

Noong una ay pinagpasensiyan niya ito, pero hindi daw talaga tumino kaya tuluyan na niya itong iniwan.

Lumipas ang mga taon, nagkaroon din ulit si George ng anak sa isang bente uno anyos na babae, pero pilit silang pinaglayo ng pamilya ng babae dahil hindi sila boto kay George kaya pinag-abroad ito.

Ngayon ay may-asawa na rin ang babae at ang bata ay iniwan na nito noon pa man kay George kaya ang nanay nito ang nag-alaga at anim na taong gulang na ngayon.

Sa una niyang mga anak, sustento na lamang umano ang nag-uugnay sa kanila ngayon.

Love Talk, kahit ako ay nagtataka, kasi bakit kami pinagtagpo na may parehong sitwasyon at pinagkaitan ng kaligayahan.

Nag-umpisang maging kami ni George ng magkita at ma-develop kami  sa isa’t isang.

Nitong 2^nd quarter ng 2012, lumipat na kami ng pamilya ko dito sa Boracay nang ipagkatiwala sa akin ng kapatid ko ang kaniyang kabuhayan.

Pero tuloy-tuloy naman ang kumunikasyon namin at pumupunta din siya dito isa o dalawang beses sa isang lingo para kamustahin kami.

Love Talk, masayang-masaya ako kapag kasama ko siya at kita ko rin sa kaniya na ganoon din siya sa akin.

Ngunit hindi talaga yata sapat ang love at kasiyahan na nadarama namin para maging manhid at hindi kami maapektuhan sa ipinapakitang pagtutol ng pamilya ko at pamilya niya, mga anak ko at mga anak niya.

Nakakalungkot talaga, kasi parang hindi welcome sa kanilang lahat ang pagmamahalan namin.

Takot kasi sila parehong may sapawan na mangyayari o hindi daw maging balanse ang pagtrato at atensiyon namin kaya baka sa failure lang babagsak ang relasyon namin.  

Ang labas kasi, parang nanghuhusga na rin sila sa pagkato naming pareho, kesyo daw ako lang ang makikinabang kay George sabi ng kaniyang pamilya at si George lang din daw ang makinabang sa pinagpaguran ko.

Mahigit 2 years na rin po na ganito ang sitwsyon namin Love Talk simula ng maging kami na.

Pero ramdam ko talaga na secure na rin kami sa bawat isa kung sakali, dahil kung kaming dalawa lang, wala kaming problema dahil sa lahat ng bagay ay magkasundo kami at kapwa sinusuportahan ang bawat isa.

Ako ay handa nang alagain ko at alam kong magiging mabuting ama siya sa mga bata, pero hindi lang kami nabibigyan ng pagkakataon para ipakita iyon.

Minsan ako na rin ang nakaramdam ng hiya kapag tinatanong nila ako kung ano pa daw ang rason para mag-asawa akong muli, kung iyon ba ay dahil lang sa wala lang akong katabi sa pagtulog.

Pero anumang pagpaliwanag man gagawin ko, hindi rin nila ako naiintindihan na ako ay naghahanap din ng pagmamahal, pag-alaga at atensiyon ng isang asawa.

Natatakot akong mawala ang mga anak ko sa akin kasi nagbanta na sila na uuwi sa lolo nila sa pamilya ng yumao kong asawa kapag mag-asawa ako ulit.

Kaya pilitin ko man na masunod ang nais namin, ayaw ko naman ng ganon dahil alam ko na hindi kami magiging masaya kung may mga taong tutol at ayaw sa amin.

Lahat po ng pakikisama at pagpapaintindi ay ginawa ko na pero nanatiling sarado at isip at puso nila para sa balak namin.

Ano po ang dapat kong gawin?

Naaawa na rin ako kay George sapagkat nananatiling naka-hang pa rin ang offer na kasal niya sa akin, pero hindi ko pa masagut-sagot.

Love Talk, mali po ba na muling umibig sa ganitong sitwasyon ko?

Tulungan po ninyo ako na masagot ang ilang tanong sa isip ko na hanggang ngayon ay nagpapabigat sa dibdib ko.

Muli ay nagpapasalamat ako sa inyong oras sa pagbasa ng sulat ko at sana ay may makuha din kayong aral sa kuwento ko.

Umaasa sa inyong payo,

“LORA”